Ο "Σιμιγδαλένιος" είναι ένα θεατρικό έργο γραμμένο με μαεστρία. Είναι ένα παραμύθι που ακούγεται από μικρούς και μεγάλους και από μωρά στην κοιλιά της μάνας τους. Θα \'λεγα πως είναι ένα παραμύθι αφής, αν υπήρχε τέτοιο πράγμα. Ένα άγγιγμα, ένα φτερούγισμα, ένας παλμός, ένας κραδασμός. Ένα έργο που αγγίζει πρώτα τις αισθήσεις και μετά το νου, ή μήπως ο νους είναι η μεγαλύτερή μας αίσθηση; Έργο ιεροτελεστικό, περιπατητικό, περιδιαβάσματος και περιπλάνησης.

Ίσως αυτό το παραμύθι, όπως το έγραψε ο Αλέξανδρος Αδαμόπουλος, θα \'πρεπε να μας βάλει σε πολλές σκέψεις. Στις κρύες και στείρες ζωές μας, αν αφήναμε να εισχωρήσει η αγάπη, ίσως καταλαβαίνουμε το βαθύτερο νόημα της γέννησης και του θανάτου, που είναι δυο στιγμές αγάπης και παραδοχής...

Μαργαρίτα Καραπάνου